Poëzie is een zwezerik

onder de stolp van je sneeuwbol leeft een vleeshouwer
op zijn bank ontleedt hij het hart, fileert hij het hoofd

poëzie is een zwezerik, zegt de vleeshouwer
je moet er op tijd bij zijn voor het je ontglipt

je knikt tegen de bol, je wist dat al lang

jagen door het huis heeft je dat geleerd
je hoofd en je hart gericht op de buitenwereld

de vleeshouwer weet van je zoeken naar de ultieme regel

hij zegt: alle poëzie is een herhaling van zetten
ik doe het elke dag

driftig schud je de bol in je handen maar het sneeuwt niet
alles vervliegt, zegt de vleeshouwer, je moet er op tijd bij zijn

smalend duwt hij zijn neus tegen het glas

Tijs van Bragt