Het moet wel een van de meest bizarre videos zijn die ik laatste tijd zag, maar de video illustreert perfect wat er eigenlijk schort aan dat hele ‘identiteitsdenken’.

‘Sensory overload’ is mij als persoon niet vreemd – ik denk ook dat de meeste mensen het als fenomeen wel kennen, je gaat een dagje naar een drukke stad en je komt uitgeput thuis. Maar wat je hier ziet is dat iemand meent het recht te kunnen opeisen dat iedereen daar rekening mee houdt, terwijl de eigenlijke manke de absentie is van de nodige discipline om dit fenomeen (tijdelijk) te overwinnen – een persoonlijke tekortkoming wordt op de massa geprojecteerd, die ‘schuldig’ is aan jouw persoonlijk gebrek aan training. Anderzijds: als je die ‘sensory overload’ waarlijk serieus neemt dan moet je het format veranderen, je anders organiseren, niet zo massaal in eng verlichte ruimtes etcetera. Maar ook dat doet men niet. Je gaat in zo’n ongeschikte ruimte eindeloos staan eisen dat anderen zich aan jou aanpassen. Hetzelfde gaat op voor dat andere ‘genderspecifieke’ ding – de spreektaal moet wijken omdat jij je er eindeloos beledigt door wenst voelen, een zo goed als onmogelijke premisse. Uiteindelijk resultaat is alleen maar dat niemand ‘links’ nog serieus kan nemen. Je kunt je dus afvragen wie er nou echt belang heeft bij dit soort psychopatenmoralisme en waar het eigenlijk vandaan komt.